माओवादीको सहभागिता विना संविधान वन्दैन - महरा

जय कार्की, antuf/majdooronline काठमाडौँ १५ मंसीर।

 एकीकृत नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी माओवादीको नेवाराज्य समितिको संक्षिप्त वैठक आज मंसिर १३ गतेका दिन ललितपुर खन्ना गार्मेन्टको हलमा वस्यो । नेवा राज्य समितिको सवै जसो सदस्यहरुको उपस्थिति रहेको सो वैठकलाई केन्द्रीय ब्युरो इन्चार्ज कमरेड कृष्णवहादुर महरा, नेता देवेन्द्र पौडेल र झक्कुप्रसाद सुवेदीले मंसिर ४ गतेका दिन सम्पन्न संविधानसभाको निर्वाचनमा प्रतिक्रान्तिकारीहरुले साम, दाम र दण्डको दुरुपयोग गरेका कारण पार्टीले अप्रत्यासितरुपमा भोग्नु परेको पराजयका कारणहरुका वारेमा यहि मंसिर १० का दिन पार्टीको केन्द्रीय समितिको वैठकले पारित गरेको प्रतिवेदन सम्पे्रषण गर्नु भएको थियो। कमरेड महराले राज्य समितिको वैठकलाई संवोधनका क्रममा ब्यक्त गर्नु भएको महत्वपूर्ण विचार यसप्रकार रहेको छ ।    
    निर्वाचनको परिणामका कारण हामी थकित भएका छौं । प्रतिकूलतामा अनुकूलता खौज्दै अघि बढ्नु क्रान्तिकारीहरुको स्पिरिट हो । हामी यतिखेर अप्ठयारोमा परेका छौं । २ वटा निर्णय केन्द्रीय समितिले गरेको छ । पौषमा अर्को वैठक वस्तै छ । हरेक जितेका निर्वाचन क्षेत्रमा फर्किने र आदरणीय मतदाताहरुलाई धन्यवाद दिने र धांधलीको सम्पूर्ण स्वरुपको खोजी गर्दै पर्दाफास गर्ने ।
  बैठकको समीक्षाले पार्टीको आप्mनै आन्तरिक कारण, पार्टी विभाजन र कार्यशैलीको कारण पनि हो । प्रत्यक्ष र समानुपातिक तर्फको पार्टी उम्मेदवारको छनौट प्रक्रिया ठीक थियो थिएन यसमाथि पनि बिश्लेषण हुनु आवश्यक छ  ।
 राजनीतिक भाषामा भन्ने हो भने मंसिर ४ को निर्वाचन प्रतिगामी र प्रतिक्रान्ति कदम भएको छ । त्यस्को प्रत्यक्षरुप हो धांधली र षडयन्त्र । 
 क्रान्तिको समयमा प्रतिक्रान्ति पनि घांटी घांटीसम्म आएको हुन्छ तपाई हामी सवैलाई थाहा भएकै कुरा हो । सेनाको कब्जामा मत पेटिका गएपछि फेर्ने काम भएको छ । मतपत्र एकलौटी खसाल्ने धुर्तता पनि सुरक्षाकर्मी र कर्मचारीको मिलोमतोमा भएको छ । यो निर्वाचनमा मोर्चावन्दी गरेर एमाओवादी हराउ अभियान नै विरोधीहरुले चलाएका थिए । हामीले मतदाता नामावली दर्ता गर्दा पनि कम्जोरी गरेका छौं छुटेकाहरुलाई थपगर्न राम्ररी सकेनौ । जनतासितको सम्वन्ध सुदृढीकरणमा कम्जोरी, गुटउपगुट, घात अन्तरघातका कारणहरुले पनि यो परिणाम आएको हो ।
 माक्र्सवादी सिद्धान्तमा विश्वास गर्ने भएकोले आन्तरिक र वाह्य षडयन्त्र दुवै भएको कुरालाई स्वीकार गर्नुपर्छ । पहिचानसहितको संघीयताको एजेण्डालाई स्पष्ट पार्न नसक्नु आत्मागत छलफल गर्न नसक्नु हाम्रो कम्जोरी हो । निर्वाचनको सम्वन्धमा क्षेत्रगत समीक्षा गरेर आउनुपर्छ । 
 यो घटनालाई राजनीतिकरुपमा कसरी हेर्ने ? धांधली भएको हो भन्ने निष्कर्षमा पार्टी एकमत छ । क्रान्तिको कार्यभार यसवाट पूरा हन नसक्ने भएको छ । परिवर्तन विरोधी पक्षहरुले संविधानसभालाई कब्जा गरे । संविधानसभा प्रतिगमनको साधन वन्न पुग्यो । संविधानसभालाई कसरी प्रयोग गर्ने त यो गंभीर सवाल हो ।
 हामीले देशभरिको निर्वाचन मत परिणामलाई अस्वीकार गर्दै वहिस्कार गरिसकेपछि पनि समानुपतिक र प्रत्यक्षमा परिणाम जित्ने क्रममा पनि छौं । हामी लगायत अरु १३ वटा दलहरु पनि धांधली भएको भन्ने निष्कर्षमा पुगेका छन् ।  व्यापक धांधली भएकोले राष्ट्रिय स्तरमा नै छानविन आयोग गठन गरी पुनरावलोकन गरियोस भन्नेमा १४ दलले निर्वाचन आयोगमा मंसीर १२ गतेका दिन ज्ञापनपत्र प्रस्तुत गरिसकेको छ । 
 अन्तरिम संविधानको धारा ३१ लाई संशोधन गरी सहमतिय प्रणालीमा संविधान वनाउने हो भने संविधान वनाउन जाने हो नत्र नजाने भएका छौं । अन्तरिम संविधानको धारा ३१ लाई संसोधन गरिएन भने अन्य विकल्प खोज्न हामी सहितका १४ दल वाध्य हुने छौं । 

यसपटकको संविधानसभाको निर्वाचन साम्राज्यवादीहरुको ग्राण्ड डिजाइन अन्तरगत दक्षिण एशियाली कम्युनिष्ट आन्दोलन खासगरी नेपालको कम्युनिष्ट आन्दोलनलाई वढार्ने षडयन्त्र हो । एमाओवादीलाई तत्काल सिध्याएपछि सुधारवादी भासमा जाकिएको एमालेको पालो आउंछ । साम्राज्यवादीहरुले सुधारवादी कम्युनिष्टहरुलाई पनि छाड्नेवाला छैनन् । यो ग्राण्ड डिजाइन अलि लामै समयदेखि भैरहेको छ । अचानक आएर निर्वाचनमा धांधलीकोरुपमा देखा परेको मात्र हो ।
 हामी यो निर्वाचनको मत परिणामलाई यसपटक जे भयो भैगयो भनेर जांने पक्षमा छैनौ अन्ततः त्यो वाटोले हामीलाई एमाले र कांग्रेस जस्तै संसदीय दलमा परिणत गरिदिन्छ । संसदीय भासमा जाकिने पक्षमा हामी कुनै पनि हालतमा छैनौ । हामीले जितेको स्थानमा जनताको पक्षमा काम गर्छाैं तर निशर्त संविधानसभामा हामी जांदैनौ । साम्राज्यवादीहरु वास्तवमा एमाओवादी संविधानसभाको प्रक्रृयावाट हटोस भन्ने पक्षमा छन् र हेगसम्म पु¥याउने षडयन्त्र गरिरहेका छन् । 
 हामी सहमति विनाको संविधान वन्न दिन्नौ र शान्ति र संविधानको कोर्षवाट वाहिर पनि निस्कदैनौ । किरणजीहरुको जस्तो (नेकपा माओवादी) सवै कुराको वहिस्कारको कोर्षमा हामी गएका छैनौ र किरणजीहरु संविधान वनाउने पक्षमा छैनन् । संविधानसभा प्रतिगमनको साधन वनेको छ भन्ने सम्ममा किरणजीहरुसित मिल्छ वांकी कुरा उहांहरुसित हाम्रो मिल्दैन ।
 संसारको राजनीतिमा ठूला ठूला प्रतिक्रान्तिकारीका हर्कतहरु हुन्छन् तर आत्मागतरुपमा दृढ भएपछि सवै प्रतिक्रान्तिकारी कदमलाई परास्त गर्न सकिन्छ । 

Source: http://www.majdooronline.com/2013/11/blog-post_3019.html
Content is owned and copyrighted by: www.majdooronline.com

'New Messi' EIGHT year old Argentinian Wonderkid Claudio Gabriel Nan...(म्यानचेष्टर सिटीले नयाँ मेस्सी भित्र्यायो)

म्यानचेष्टर सिटीले नयाँ मेस्सी भित्र्यायो:

इग्लिस क्लब म्यानचेष्टर सिटी नयाँ मेस्सीको नामले चर्चामा आएका ब्राहिम अब्डिलेडर डियाजलाई भित्र्याउन सफल भएको छ ।

बार्सिलोनालाई पछि पार्रै सिटीले १४ वर्षीय डियाजलाई स्पेनिस क्लब मालागाबाट ३ लाख पाउन्डमा क्लब भित्र्याएको हो । डियाज भविश्यमा स्टार फुटबलर बन्ने म्यानचेष्टर सिटीको विश्वास छ ।

डियाजका बाबुआमाले भने छोरालाई स्पेनिस क्याटलान बार्सिलोनामा आवद्ध गराउन चाहेका थिए ।

- See more at: http://www.onlinekhabar.com/2013/12/141483/#sthash.nx5m1f0O.M42ogjgb.dpuf

प्रतिकृया Jirel Culture Documentary भिडियोको बारेमा।

यो भिडियो हेरेर धेरै त खुशी नै लाग्यो तर पनि यौटा दु:ख लाग्दो कुरा पनि भेटियो त्यसैले त्यसको बारेमा केही कुरा  वास्तविक्ता पत्ता लगाएर प्रस्ट रुपमा राख्नको लागि अनुरोध गर्छु। कुरा के हो भने हुनत सुमन कृष्ण सर मेरो लागि मात्रै नभै किन सम्पूर्ण जिरेल समुदाय कै लागि शैक्षिक क्षेत्रमा पनि अग्र पङ्ती मा पर्नु हुन्छ, र मैले उहाको कुरामा आलोचना गर्न त्यती मिल्दैन तर पनि यो बिषयलाई यस्तै रुपमा विश्वाश गर्नु ठुलो गल्ती हुनेछ जिरेल समुदायको लागि।

किनभने जिरेल लाई किरातिहरु सँग जोड्न वा किरातिहरुकै यौटा हिस्साको रुपमा स्विकार्नु सान्दर्भिक छैन। हाम्रो सबैभन्दा ठुलो पहिचान भनेकै भाषा हो र त्यो भाषा लाई आधार मान्ने हो भने हामी कुनै पनि कारनले किरातिसँग सम्बन्धन्धित छैनौ अनी कसरी मान्ने हामी किराती हौ भनेर, ता कि हाम्रो भाषा भोट्बर्मेली परिवार अन्तर्गत पर्छ भने किराती भाषा आग्न्यय वा भारोपेली भाषा परिवार अन्तर्गत पर्छ अनी कसरी हामी किराती हरु सँग सम्बन्धित छौ? भोट् बर्मेली भाषा परिवारमा गुरुङ मगर शेर्पा तमाङ र नेवार हरु पर्छन त अब यि सबै जातिहरु पनि किराती हरु नै हुन त ?

यदी यि माथि उल्लेखित जातिहरु पनि किराती हरु सँग सम्बन्धित छन भने मात्रै हामीले त्यो स्विकार्न मिल्छ कि हामी पनि किराती हरुको एक हिस्सा नै हो भनेर होइन भने हामी पक्कै पनि किराती सँग सम्बन्धित छैनौ।

र अर्को कुरा सुमन सर ले त्यती गम्भिर बनेर अझै पनि किम्वदन्ती शैलीमा किरात हरुले नेपाल भरिनै राज्य गर्दा खेरी उनिहरुकै सन्तानहरु छरिएर बसोबास बसाल्दै जाँदाको एक समुह हो भन्नु उपयुक्त देखिदैन सुमन सर को लागि र पुरै जिरेल समुदायको लागि।

यही भिडियो मा पनि भनिएको छ कि जिरेल भाषा भोट् बर्मेली परिवार अन्तर्गत पर्छ भनेर तर यो कुरा सोचियन कि किरात हरु अर्कै भाषा परिवारमा पर्छन भनेर र अझै पनि भनिएको छ जिरीमा प्राचिन काल देखी बसोबास गर्दै आएका जिरेल हरु किराती समुदाय अन्तर्गत पर्छन भनेर।

कसरी?

नेता,पार्टी,कार्यकर्ता वा सरकार कोही छ?

सयौ पटक जनता को मत को सम्मान भएन भन्ने गोर्खामा बाबुरामले धाधली गर्‍यो भन्ने अनी बैधे को कारण ले एमावोवादी हारेको भन्नेले त्यो पनि पूर्ण रुपमा पुरा पारो तताएर बारम्वार जनता को मतको सम्मान नगरने भन्नेले मतदान केन्द्र देखी गनना गर्ने ठाउँ मा पुग्ने बेला सम्ममा कुनै पनि पार्टिको प्रतिनिधि किन राखिएन त? ऋशी धमला ? यसको जवाफ छ? सुरक्षा अधिक्रित लाई मात्रै किन जिम्मा दीयो।

कुनै पनि काम सुरक्षा कर्मीलाई मात्रै जिम्मा दिनु भनेको शैनिकीकरन गर्नु होइन र?

जनता को मतको सम्मान खोज्नेले किन त्यो कुरा स्विकार्दैन कि मत पेटिका वोसार्ने काममा सबै पार्टी को प्रतिनिधि नराख्नु गल्ती हो। 

त्याहा को गल्ती लाई किन स ही हो त्याहा त्यस्तो केही गल्ती भएको छैन भनिन्छ। मावोवादीमा प्रबेश गर्ने नेपाली नागरिकलाई काम नलाग्ने भन्ने र अपशव्दहरु प्रयोग गर्ने र अझै पनि मावोवादी ले चाँही सजिलै धाधली गरे भन्ने अनी सरकारले चाँही धाधली गर्नै सक्दैन भन्ने कस्तो पत्रकार हो? जनताको मत एकातिर राखेर नक्कली मत अगाडि ल्याउने अनी सम्मान गर भन्ने त्यो पनि धम्काउने पारामा बिजय पाण्डेको ठाउँ लिना खोजेको होला सपना नदेखे हुन्छ बिच्मा ठुलो धाजो छ जुन पुरिने सन्केत देखिदैन धेरै टाढा सम्म पनि।

ऋशी धमला ले कसरी एती धेरै चर्चा र सम्पत्ति  कमाये त? 

यो सबै उहाको पत्रकारिताको प्रतिफल नै होत? यदी होइन भने अझै पनि बिशेष गरी राजनीतिक वा राजनीतिक पार्टी हरुको आफ्नो कालो या सेतो र कुनै पनि अघिल्लो वा पछील्लो घटना लाई किन ऋशी वा उसको सस्था मार्फत मात्रै बाहिर ल्याउने काम गर्छ।

अरु दोश्रो माध्यम केही पनि छैन वा अर्को माध्यमले उनिहरुको चर्तिकलालाई जनता सम्म पुर्‍याउदैन?

वा उसको सग्स्था पनि अन्तरराष्ट्रिय मान्यता प्राप्त गरिएको सग्स्था हो, राजनीतिक  घटनाक्रमको खुलाशा गर्नको लागि।

मैले केही पनि बुझ्न सकिन।

आखिर ऋशी बिना राजनीति टिक्दैन कि राजनीतिक पाटीहरु अर्थात नेताहरु बिना ऋशी?

वास्तब मा यहाँ कस्ले कस्को पिछा गरी रहेको छ? ॠषिले वा नेताहरुले।

सबैभन्दा ठुलो कुरा सर्बसाधारण मात्रै नभएर केही केही नेताहरु र ऋशी भन्दा बढी ख्याती कमाएका ब्यक्तिहरु पनि एमावोवादीमा प्रवेश गरेका छन उनिहरु सबै काम नलाग्ने नै हुन त? यसरी सर्बसाधारणलाई कामनलाग्ने भन्ने अधिकार कसले दियो वरिश्ठ पत्रकार महाशयलाई।

यसको लागि कुनै पनि किसिमको कारवाही वा स्पष्टिकरण दिने वा लिने काम हुन सक्छ कोही बाट? 

नेता,पार्टी,कार्यकर्ता वा सरकार कोही छ?

यसरी खुल्यो धाँधलीको रहस्य

• डा. प्रकाश चन्द्र लोहनी -के भन्छन त सम्विधान सभा निर्वाचन २०७० लाई?

• डा. प्रकाश चन्द्र लोहनी

संबिधानसभाका लागि देशभर चुनाव सकियो । मेरो आफ्नै थानसिं गाविसमा मैले मतदान गरें । मतदानको वातावरण शान्तिपुर्ण थियो र सबैमा एकै किसिमको सन्तोष थियो । भोलिपल्ट म मतगणना गर्ने ठाउँ जिल्ला सदमुकाम बिदुरमा जाने तयारी गर्दै थिए । त्यसैबेला एकजना शुभचिन्तक मित्र (राप्रपा बाहेकका अर्को पार्टीका) ले मसँग जरुरी र गोप्य कुरा भन्ने इच्छा व्यक्त गरे । हामी दुई मात्र भएपछि उनले भने,‘डाक्टर साव,तपाई धेरै सोझो हुनुहुन्छ । मतगणनामा जानुअघि यो टेप सुन्नुहोस्, अनि आप्mनो निर्णय गर्नुहोस्’यति भन्दै उनी हिँडे ।
अडियो टेप सुनेपछि म छाँगाबाट खसेजस्तो भएँ । उक्त टेपमा लिखु गाविसमा गएका मतदान अधिकृत केशव तिमिल्सिनाले लिखुलगायत थुप्रै गाविसमा कसरी ल्याप्चे लगाइ मत बदर गर्नुकासाथै अन्य मत कसरी अन्य प्रतिष्पर्धीको पार्टीमा पारियो भन्दै बडो हाँसोका साथ व्याख्या गरिरहेका थिए । यो १३ मिनेट लामो टेप ‘युट्यव’ लगायत मेरो फेसबुकमा सुन्न सकिन्छ । यो टेप सुनेपछि मैले एकछिन टाउको चिसो भएको अनुभुती गरेँ । नेपाल सरकारका पदाधिकारीले मलाई हराउन एउटा पार्टी बिशेषलाई जिताउन कतिसम्म गरेका रहेछन् भन्ने स्पष्ट भयो । मैले यो टेप तुरुन्त एमालेका केशव पाण्डेलाई पनि सुनाएँ । उनी पनि छक्क परे । हामी दुबैले क्षेत्र नं १ का निर्वाचन अधिकारीलाई भेट्यौं र निर्वाचनमा स्पष्ट धाँधली भएकाले मतगणना रोक्न अनुरोध गर्यौं । गम्भिर भएर टेप सुनेपछि उनले हाम्रो निवेदन पढेँ र भने,‘मतपेटिका आइसकेपछि मैले मतगणना केन्द्रबाट रोक नभनुन्जेल गन्नै पर्छ । यद्यपी यो टेपमा सुनेका कुरा गम्भिर छ । म तपाईहरुको कुरा केन्द्रमा प्mयाक्स गरेर पठाइदिन्छु र उहाँको निर्देशअनुसार गर्छु । तपाईहरुले केन्द्रमै सम्पर्क गर्नु भएपनि हुन्छ ।’
मलाई पनि कुरा ठिकै लाग्यो । मैले यसवारे कुरा गर्न प्रमुख निर्वाचन आयुक्त निलकण्ठ उप्रेतीलाई धेरै पटक फोन गरेँ । निलकण्ठजी जस्तो महत्वपुर्ण व्यक्तिले म जस्तो सामान्य उम्मेदवारसँग कुरा गर्ने समय नपाउनु स्वाभाबिक नै थियो । केही नलागेर मैले आप्mना सबै कुरा मोवाइलबाट सन्देशका रुपमा पठाएँ । तर कुनै प्रतिउत्तर आएन र राती १ बजे मतगणना सुरु गरियो । धाँधलीपुर्ण चुनाव र यसवारे जानकारी हुँदाहुँदै पनि निर्वाचन आयोगबाट देखाइएको रहस्यमय मौनताको परिवेशमा मैले मतगणनामा भाग लिनुको औचित्य देखिँन र मतगणना बहिस्कार गरेँ । त्यसपछि एमाले र एमाओवादीका उम्मेदवारले पनि मतगणतना बहिस्कार गर्नुभएछ ।
त्यो टेप कति सत्य हो ? प्रश्न उठ्न सक्छ । तर यसवारे मेरो भनाइ के छ भने टेपको जाँच गरी बैज्ञानिक तरिकाले सम्बन्धित मतदान अधिकृतको आवाज हो या होइन भन्ने यकिन गरियोस् । यो मेरो निर्वाचन आयोग र सरकारलाई चुनौती हो । तर मलाई के थाहा छ भने वर्तमान निर्वाचन आयोगको नेतृत्व र नेपाल सरकारसँग यो टेपबारे अनुसन्धान गर्ने नैतिक हिम्मत छैन । निर्देसित पुतली जस्तै यी संस्थाहरु कसको स्वार्थमा काम गर्दैछन भन्ने प्रश्न अब उठ्न थालेको छ । बास्तवमा धाँधली गर्ने अधिकारीले पदोन्नती पाए भने कुनै आश्चर्य हुने छैन ।
मतगणना बहिस्कार गरेपछि मलाई धेरै मत आउने मुख्य गाविसका साथीहरुलाई मैले बोलाए र मतदान पछि के गरियो भन्ने प्रश्न सोधेँ । मैले प्रत्यक्ष चुनावमा धेरै पटक भाग लिइसकेको छु र यसवारे मसँग धेरथोर अनुभव पनि छ । पञ्चायत कालदेखि बहुदलिय व्यवस्थासम्म मैले केन्द्रिय व्यवस्थापिकाको चुनाव कम्तीमा सात पटक व्यहोरेको छु र जितेको छु । र यसअघिका चुनावमा प्रत्येक बुथमा बेलुकी ५ बजे मतदान सकिएपछि प्रत्येक उपस्थित दलले आ–आप्mनो किसिमको लाहा छाप प्रत्येक मतपेटिका बाकसमा लगाउने गरिन्थ्यो । त्यसपछि मतपेटिकासँगै पार्टीका प्रतिनीधिहरु सदरमुकामसम्म प्रहरीसँगै जान्थे । सदमुकाम पुगेपछि मतपेटीका राख्ने कोठाको भ्mयाल र ढोकाहरु बन्दगरी प्रत्येक भ्mयाल ढोकामा लाहा छाप,सिल लगाइन्थ्यो । त्यसपछि मत राखेको कोठा बाहिर पार्टीका प्रतिनीधिहरु नेपाल सरकारका सुरक्षाकर्मीसँगै पहरा बस्थे । यो प्रक्रियाको उदेद्दय राज्य शक्तिको दुरुपयोग गरेर मतपेटिका फेर्ने जित्नेलाई हराउने र हराउनेलाई जित्ने गराउन नसकियोस भन्ने थियो ।
यसपटक यो सबै प्रक्रियाको ठाडो उल्लंघन भएको रहेछ । थुप्रै गाविसहरुमा प्रहरीले नभइ सेनाले मत पेटिकाको जिम्मा लियो । जिम्मा लिनु अगाडि बिभिन्न दलका प्रतिनिधीहरुले आ–आप्mनो दलको लाहाछाप मतपेटिकामा लगाउन खोज्दा त्यो काम गर्न दिइएन । मतपेटिकासँगै हामीले सदरमुकाम जान पाउनु पर्छ भन्दा ‘धेरै कुरा नगर,नभए सवैलाई सुताइदिन्छु ’भन्ने धम्कीपुर्ण अभिव्यक्तिका कारण कुनै प्रतनिधीले मतपेटिकासँगै जान पाएनन् । अझ अचम्मको कुरा के छ भने म राजनीतिमा लागेदेखि नै मलाई सबैभन्दा बढी मत आउने गरेको मदानपुर गाविसको मतपेटिका बाटामा पर्ने सेनाको गणमा डेढ घण्टा राखियो । त्यहाँ किन राखियो या के गरियो भन्नेबारेमा कुनै पार्टी प्रतिनिधीलाई जानकारी दिइएन । वास्तवमा बाकस सेनाले लिएपछि पार्टीका प्रतिनिधीहरुको कामै बन्द भयो । निश्चित रुपमा हामीले धेरै कुरामा राज्यलाई विश्वास गर्नुपर्छ तर जनताको मतको संरक्षण गर्ने अधिकार खोस्न खोज्नु दुर्भाग्यपुर्ण हो ।
नेपाली सेना हाम्रो राष्ट्र र नेपाली जनताको स्वाभिमान र आत्मविश्वासको रक्षा गर्ने भरपर्दो संस्था भन्ने हाम्रो मनमा छ । मेरो मनमा पनि त्यही विश्वास हो । तर यसपटक मतपेटिका प्रहरीले लग्न पाएनन् । पार्टीका प्रतिनिधीहरुले मतपेटिकामा लाहाछाप लगाउन पाउने र सवै मतपेटिका मतदान केन्द्रसम्म पुर्याउने र त्यसको सुरक्षा पहरा दिन पाउने अधिकार निर्वाचन आयोग र नेपाली सेनाले जनतावाट खोस्नुपर्ने कारण के थियो ? मदानपुरका मेरा साथीहरु आँखामा आँसु राखेर भन्छन्,‘हामीले मत खसालेका छौं तर मत गन्दा हाम्रो मत कहाँ हरायो । बर्तमान नेपाली राज्यको चरित्र र यसको परराष्ट्र सम्बन्ध तथा यसमा रहेको सेनाको भुमिकाबारे अब स्पष्ट रुपमा धेरै सोच्नुपर्ने र चिन्ता गर्नु पर्ने स्थिती सृजना भएको छ ।
नुवाकोटमा यो चुनावको घोषित नतिजाबारे मलाई कुनै चिन्ता छैन । अनैतिक जितको तेज धेरै रहँदैन । यसविषयमा एमाओवादीका अध्यक्ष प्रचण्डले उठाएका विभिन्न प्रश्नहरु हारेको पार्टीको मनस्थिती भनेर पन्छाउन मिल्दैन । साथै हाम्रो बढी सिट छ भनी एमाओवादीलाई न्यूनिकरण गर्न खोजे त्यो पनि देशका लागि दुर्भाग्यपुर्ण हुने मात्र नभई संविधानसमेत निर्माण हुने छैन । तर यो नतिजो निर्माणमा सरकारी संयन्त्रको स्पष्ट भुमिका र सेनाको व्यवहारले थुप्रै गम्भिर प्रश्नहरु उठेका छन् ।
नुवाकोटमा मैले आफै अनुभव गरेको यथार्थले के देखाउँछ भने छानिएका ठाउँहरुमा जनताको मतमा ‘लाजै’ नमानी खेलबाडको संम्भावना स्पष्ट रुपमा अब नकार्न नसकिने भएको छ । निलकण्ठ उप्रेतीले नेतृत्व गरेको निर्वाचन आयोग र खिलराज रेग्मी सरकार यो काम कस्को स्वार्थका लागि गर्न तम्सिएका हुन्,प्रश्न संगिनरुपमा सबैका सामु रहेको छ । तर एउटा कुरा स्पष्ट छ, यि सवै हर्कतहरु नेपाली जनताका लागि र नेपाली राष्ट्रियताको संवद्र्धन र प्रबद्र्धनको लागि लक्ष्यबाट प्रेरित भएका छैनन् ।

नुवाकोट जिल्लाको लिखु गाविसमा गएका मतदान अधिकृत केशव तिमिल्सिनाले लिखुलगायत थुप्रै गाविसमा कसरी ल्याप्चे लगाइ मत बदर गर्नुकासाथै अन्य मत कसरी अन्य प्रतिष्पर्धीको पार्टीमा पारियो भन्दै बडो हाँसोका साथ व्याख्या गरिरहेका १३ मिनेट लामो टेप यहाँ हेर्नु होला।

http://youtu.be/mWw9tvz-5No

( नुवाकोटको क्षेत्र नं. १ बाट उम्मेदवार रहेका राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टीका नेता लोहनीको  आइतबारको कान्तिपुरमा छापिएको लेखबाट साभार)

- See more at: http://www.ratopati.com/2013/11/24/95172.html#sthash.RTNRMRyt.dpuf

विद्यालयभित्र सिल लगाइएको मतपेटिका भेटियो

विराटनगर ८ मंसिर– विराटनगरको एक विद्यालयमा मतपेटिका भेटिएको छ । निर्वाचन धाँधलीपूर्ण भएको चर्चा चलिरहँदा मतदान केन्द्रसमेत रहेको सो विद्यालयमा मतपेटिका भेटिएको हो ।

विराटनगर १५ स्थित जनपथ उच्च माध्यमिक विद्यालयमा शिल लगाइएको अवस्थामा मतपेटिका भेटिएको हो । सो मतपेटिकाभित्र मत रहेको वा अरु नै केही रहेको भन्नेबारे चाहिँ खुलाइएको छैन । सो मतपेटिका पत्रकारहरुलाई पनि हेर्न दिइएको छैन ।

मतपेटिका बाहिर एक स्टिकर टाँस भएको र सोमा संविधानसभा निवाृचन २०७०, मोरङ क्षेत्र नं २’ लेखिएको पत्रकार गोकुल पराजुलीले जानकारी गराए । सो विद्यालय भने मोरङ क्षेत्र नं ७ मा पर्छ । मतपेटिकाबारे सम्बन्धित निकायहरुले प्रतिक्रिया जनाएका छैनन् ।

 सो स्थानमा एमाओवादी, फोरम नेपाल, तमलोपा लगायतका पार्टीका कार्यकर्ताहरु मतपेटिका भेटिएपछि विरोधमा उत्रिएका छन् । विद्यालयले भने निर्वाचनका लागि कर्मचारीहरुलाई तालिम दिने क्रममा प्रयोग भएका मतपेटिका हुनसक्ने बताए पनि स्पष्ट पुष्टि गर्न सकेन ।

 त्यस्तै नेपालगञ्जमा पनि मतपेटिका भेटिएको जानकारी आएको छ । यसअघि शुक्रबार काठमाडौं र सिरहाका प्रहरी चौकीमा खाली मतपेटिका भेटिएका थिए भने धादिङमा मतपेटिका सिल गर्ने उपकरण र सामाग्रीहरु भेटिएका छन् ।

 - See more at: http://www.ratopati.com/2013/11/23/95118.html#sthash.jflJAwqU.dpuf

संबिधान सभा निर्वाचन २०७०

यो संबिधान सभा निर्वाचन २०७० मा जनता वा Grand Designer जसले भएपनी अलिकती गल्ती चाँही गरेकै हुन किन भने येउटा लाई बहुमत दिएको भये सम्विधान त बन्ने थियो तर अब एमाले र काग्रेस दुबैलाई बराबर मत दिएर दुई बिचमा कुर्सिको लागि झगडा गराएर संबिधान नबनाउ भने को जस्तो छ। ए तर होतनि मैले पो कुरा नबुझेको होकी के हो जनताले त बुझेरै जानजानि दुबैलाई बराबर मत दिएर कुर्सी तानातान गरेर बस तिमीहरु हामी मस्त रमिता हेर्छौ संबिधान जम्मैदान हामीलाई चाहिदैन भनेको पो रहेछ।
अन्त्यमा सबै विजयी वा हुनेवाला सभासद हरुलाई बधाई छ सरकारी भ त्ता खाएर मस्ती गर्नु होला अब सम्विधान त बन्दैन होला त्यसैले सर्बसाधारण हामी जनतालाई चाहिएको सम्विधान त्यो नपाए सम्मा के को लागि खुशी हुने र हार्नेहरु माथि हास्ने, के था न भोली त्यही हार्नेहरु चाहिने त होइन?

अब नेपाल र नेपाली को स्थिती के हुने हो?

नेपाल र नेपालीको लागि यो दिनलाई म ठुलो दुर्भाग्य पूर्ण दिनको रुपमा लिन्छु। किनभने संबिधान अब पनि बन्ने सम्भाव्ना अत्यन्त न्युन देखिन्छ र बन्दैन पनि।त्यसैले अब कुरा निर्वाचन पूर्ण रुपमा शक्ती र सम्पत्तिको प्रयोग मार्फत धाधली भएकै हो त? यदी हो भने अब देश भरिका जनतालाई र संसार अर्थात अन्तरराष्ट्रिय जगत लाई कसरी पुषटी गर्ने त? आन्दोलन गरेर? नेपाल बन्द गरेर? बसमा कार्य कर्ता ओसारेर? होइन तर छिटो भन्दा छिटो सम्पूर्ण मुलुक भरिका जनतालाई जो जस्ले एमाओवादी लाई मत दिएका छन वा थिए उनिहरु सबैलाई १ दिनको लागि कुनै पनि राष्ट्रिय वा ब्यक्तिगत सम्पती को नाश् नगरिकन र कुनै पनि हिन्सात्मक घटना बिनाको जन पारी चालन (अर्थात देशभरिको जिल्ला सदर मुकाम र राजाधानी मा शान्तिपूर्ण जनप्रदर्शन गर्नु ) गरी पुषटी गर्नु नै अहिलेको लागि अती महत्वोपूर्ण देखिन्छ।

संविधानसभा निर्वाचन–२०७० मा CIA र
RAW मार्फत षडयन्त्र
मुलुकको अग्रामी सक्ति र एजेण्डालाई
पाखा लगाउन र
मुलुकको अग्रामी परिवर्तनलाई
पछाडि धकेल्न अमेरीकी गुप्तचर
संस्था CIA र भारतीय गुप्तचर
संस्था RAW मार्फत रातारात
मतपेटीकाहरु परिवर्तन गरि सुनियोजित
रुपमा षडयन्त्र गरिएको छ ।
जुनकुरा मुलुकको कतिपय जिम्मेवार
अधिकारीहरुलाई पनि पत्तो भएन । विश्व
राजनैतिक
इतिहाँसमा नेपालमा भएको दोस्रो संविधानसभा निर्वाचन
२०७० मंसिर ४ नेपालमा नयाँ ढंगको कू
भएको छ र प्रतिगमन भएको छ ।
हालसम्म फेला परेका आधारहरुः
१) मतपेटीकाहरु सदरमुकाममा केन्द्रित
भैसकेपछि दलका प्रतिनिधिहरुलाई
त्यहा नराख्नु र बस्न नदिनु ।
२) निर्वाचन आयोगको विद्यमान
नियमावलीको अत्तिरिक्त मत गन्नु
अगाडी भएको सर्वदलीय
बैठकको बेलामा निर्वाचन आयोगको थप
नयाँ नियमावलीको नाममा (क) मतपत्र
सानो ठूलो जे भएपनि मान्य हुने । (ख)
मतपत्रमा अधिकृतको सही जुन
रङको मसिले गरेतापनि मान्य हुने । (ग)
मतपेटीका ठूलो सानो जे भएपनि मान्य हुने
जस्ता नियमावली जबस्जती व्यवस्था गर्नु
।
(३) जिल्ला निर्वाचन कार्यालयले
मतदान
केन्द्रका अधिकृतहरुको सही छोटो पनि र
लामो पनि अग्रिम रुपमा लिएर राख्नु ।
(४) मतदान केन्द्रबाट सिल्ड
गरिएका मतपत्रको अर्धकट्टि , मत
खसेको संख्याको डाटा र मुचुल्काहरु
दलहका प्रतिनिधिले जिल्ला निर्वाचन
अधिकृतसँग माग्दा र
त्यसैको आधारमा मतपेट्टीका भित्र
मतपत्र रहेनरहेको थाहा पाउँन
खोज्दा उक्त सिल्डबन्दि पोका खोलेर
हेर्ने अधिकार नभएको कुरा गर्नु ।
(५( मतपेटीकाहरु अनावश्यक
रुपमा सेनाको कब्जा भित्र राख्नु र
त्यहाँ दलका प्रतिनिधिहरु बन्देज गर्नु ।
(६) दलका प्रतिनिधिहरुलाई
बेवास्ता गर्दै उनीहरुको रोहवर
भन्दा बहिर रहेर मतदान केन्द्र
देखी सदरमुकाम सम्म मतपेटीकाहरु
ल्याउँदा सुरक्षकर्मीहरुले मात्र
यता उता लग्ने काम गर्नु ।
(७) ९० प्रतिशल मतपत्रहरु एकै स्वरुपले
पट्याएको भेटिनु ।
(८) मतपत्रमा फरक फरक रंङको मसिले
स्वतिक छाप लगाएको भेटिनु ।
(९) मतपत्रहरुमा मतदान
केन्द्रका अधिकृतहरुको सही कतिपय
मतपत्रहरुमा फरक र मसी पनि फरक
भेटिनु ।
(१०) मदतान केन्द्रमा खसेको मत
भन्दा मतपेट्टीकमा मत पत्रहरु
बढि भेटिनु ।
(११) ८० प्रतिशत मत एमाओवादीलाई
खसेको ठाउँको मतपेटीकमा मत गन्दा ७
प्रतिशत पनि मत नहुनु र हुदै
नभएका दलको मतहरु बहुमत हुनु ।
(१२) कतिपय
मतपेटीकामा सिल्डबन्दी गरेपछि लाहाछाप
नलगाएको भेटिनु ।
(१३) यस पटक मतपेटीका चाडै केन्द्रित
भएका ठाउँहरुमा पनि रात नबिताएकन मत
गन्ने प्रक्रिया नथाल्नु ।
(१४) मत पेटीकामा सिल्डहरु शंकास्पद
अवस्थामा भेटिनु र जस्तै खुकुलो,
काटिएको र कतिपय भर्खर
लगाएको जस्तो भेटिनु ।

http://youtu.be/7B4FSdVY85s 

अफगानिस्तानः फुटबलले बाँधेको देश

कुरा फेरी नेपाली football कै गर्न मन लाग्यो तर प्रसँग अफ्गानिस्तान सँग सम्बन्धित छ। भक्खरै SAFF CHAMPIONSHIP मा नेपाल अफ्गानिस्तान सँग  हारदा दु:ख त धेरै लागेको थियो तर अहिले मलाई लाग्छ त्यो अफ्गानिस्तन्को लागि अती आबस्यक थियो र त्यसैले उनिहरु भाग्यमानी भय त्यो दिन र जित हात पारे शायद त्यसले अफ्गानी जनता लाई सँग-ठित हुन धेरै सहयोग मिलेको छ।
http://www.onlinekhabar.com/2013/11/134091/

२०७० कार्तिक २० गते १५:११ मा प्रकाशित

 246  5 

  0

अफगानिस्तानमा हालै फुटबलको पि्रमियर लिग सम्पन्न भएको छ । अफगान फुटबल खेलाडी देशको नयाँ आदर्शका रुपमा उदाएका छनर र उनीहरुलाई थाहा छ कि उनीहरुको प्यारो खेल खेल मात्र हैन । युद्धको मारमा परेको यो देश यस्तो उद्देश्य हासिल गर्न अघि बढिरहेको छ, जसको महत्व सबैभन्दा धेरै छ-एकता ।

नयाँ लिगका सह-आयुक्त शरीक गौरी भन्छन्-मानिसहरुबीच एकता ल्याउन सबैभन्दा प्रबल कारक फुटबल हो ।’ गौरी स्वयंम पनि फुटबल खेलाडी हुन् । उनी भन्छन्-हाम्रो देशको इतिहासमा पहिलो पटक सबै मानिस अफगानिस्तानको जितमा शामेल भएका छन् ।’

अफगानिस्तानको फुटबल जगतका लागि यो केही असमान्य र अभूतपूर्व छ । एक यस्तो देश जो पछिल्लो ३० वर्ष युद्धरत छ । त्यहाँ २ वर्षमा एक नयाँ फुटबल स्टेडियम बनेको छ । साथै आठ टिमको एक लिग सुरु भएको छ, जुन देशलाई विभाजन गर्ने जातियताबाट माथि छ ।

शुक्रबार उत्तरी अफगानिस्तानको पाँच प्रान्तको क्लब सिमोर्ग अल्बोर्ज फाइनल भिडन्तमा काबुलको शाहीन आस्मायी क्लबसँग भिड्यो । सिमोर्ग आल्बोर्जका प्रशिक्षक फाहिम शारीफयारले खेलअघि भनेका थिए, हामीले लामो यात्रा तय गरेका छौं ।’

काबुलमा सुरक्षागार्डहरुले घेरिएको एक गेष्ट हाउसमा बसेका खेलाडीहरु बंक बेड्समा सुतेका थिए भने बगैंचामा लगाइएको टेष्टमुनी सँगै खाना खान्छन् । टिमका कप्तान २७ वषर्ीय मुनीर नदीमले भने-’हामी यो सोच्दैनौं कि कुन खेलाडी कुन प्रान्तबाट आएका छन् । हामी दाजुभाई जस्तै मान्छौं र साथै खेल्छौं ।’

काबुलको दोस्रो भागमा उनको विरोधी टिमका खेलाडी पूरानो गान्जी स्टेडियममा अभ्यास गरिरहेका थिए । स्टेडियममा तालिबान शासनको क्रममा क्रुर इस्लामिक सजाय दिनका लागि एक मञ्चको रुपमा प्रयोग गरिएको थियो । काबुलको टिमबाट खेल्ने २६ वर्षीय फैंज मुज्तबा भन्छन्-म त्यसबेला देखि फुटबल खेल्न चाहन्थेँ जब क किशोरका रुपमा गान्जी स्टेडियमको मञ्च देख्न आएका थिएँ ।’

तर, उनी तालिबानको शासनलाई पनि भुल्दैनन् । पुराना दिन सम्झँदै उनले भने-’एक खेलअघि तालिबानले एक व्यक्तिलाई ल्याए र चार गोली हाने । त्यसपछि दुई व्यक्तिलाई ल्याइयो र उनीहरुको हात काटियो । त्यपिद्धि कसैले पनि स्टेडियममा फुटबल म्याच हेर्न चाहेनन् ।’

तर, अब पूरा देशसँगै लिगको फाइनलमा अफगानिस्तानका पूर्व सेनापति, राजा मात्र होइन, राष्ट्रपति हमिद कारजाई पनि हेरिरहेका थिए । काबुलमा रहेको फैजको साधारण घरमा साफ च्याम्पियनसिप जितेपछि राष्ट्रपति कारजाईले राष्ट्रिय टिमलाई बधाई दिएको तस्वीर राखिएको छ । उनका सानो भाई १२ वषर्ीय सामी अर्नेन्टिनी स्टार लिओनल मेस्सीको टिसर्ट लगाएका छन् ।

के आगामी वर्ष हुने राष्ट्रपति चुनावको तयारीमा रहेका नेताका लागि फुटबलको सफलता शिक्षा हुनसक्छ ? निकै मुस्कानका साथ शरीक गौरी भन्छन्-निश्चित । यसमा टिमबर्क, पारदर्शिता र लगातारका विकासका लागि लक्ष्य निर्धारित परियोजनाको आवश्यकता पर्छ ।’

राजनीतिक परिस्थितिमा परिर्वतनको अपेक्षा गर्ने अफगानिस्तानका युवाहरुमाथि अहिले पनि सेनापतिको प्रभाव छ । यी युवाहरु पनि फुटबल परिर्वतनका लागि एक प्रभावशाली हतियारका रुपमा मान्छन् ।

शुक्रबारको खेल शाहीन आस्मायीले सिमोर्ग अल्बोर्जमाथि २-१ को जित निकालेको छ ।–बीबीसी हिन्दीको सहयोगमा

- See more at: http://www.onlinekhabar.com/2013/11/134091/#sthash.JL6if0ac.tscW8XJX.dpuf